Jak to się dzieje, że „działanie" przez słowo jest tak skuteczne?
Jeżeli ten człowiek, który źle życzy, rzuca klątwę, jest w stanie grzechu, nie ma wię­zi z Bogiem, ma w sercu zlo, nienawiść, za­zdrość, to wtedy otwiera się na moc demonów. Wówczas to słowo jest spotęgowane silami de­monicznymi. Szatan podpowiada, żeby coś złe­go uczynić, zaszkodzić drugiemu. Wyraźnie to widać w czarnej magii. Jeżeli człowiek, na któ­rego została rzucona klątwa, nie jest w stanie łaski uświęcającej, nie ma ochrony od Pana Boga, to uderzenie może być druzgocące.
Włoski egzorcysta, ks. Rauł Salvucci, po­równał stan wewnętrzny człowieka odnośnie do ochrony przed przekleństwami do trzech przedmiotów: płyty metalowej, drewnianej de­ski i gąbki. Jeśli wodę wyleje się na metalową płytę, ona nie wsiąknie, na deskę - wsiąknie częściowo, na gąbkę - bardzo mocno. Serce człowie­ka zjednoczone z Panem Bogiem to płyta metalowa, zaś gąbka to serce człowieka, w które bardzo szybko wsią­ka zło płynące od wróżki, uzdrowiciela czy maga. Dla­tego tak ważne jest życie wiarą, w przyjaźni z Bogiem; prośba o ochronę przez Boga, Matkę Bożą i aniołów. Taką rolę ochronną mają też przedmioty - medaliki, szkaplerze, różańce.
W czarnej magii stosowane są specjalne podręczni­ki, księgi z rytuałami szkodzenia. Pewna kobieta pokazała mi taki tekst który znalazła po śmierci bab­ci. Babcia chciała jej przekazać swoją moc, ale ona się nie zgodziła. Były tam opisane procedury: tu splunąć, tam postawić znak krzyża itp., ale nie mówić „Chwała Ojcu...". Ta mieszanka magii z religią wiąże się z przy­woływaniem złych duchów.
Rodzina mieszkająca na wsi miała ciągłe problemy ze zdrowiem, niepowodzenia w gospodarstwie, doty­kały ją konflikty rodzinne. Okazało się, że po sąsiedz­ku mieszka wdowa, która zajmuje się czarną magią i znana jest z zawiści i złośliwości. Po pewnym czasie
rodzina ta zorientowała się, że niepowodzenia prawdopodobnie „płyną/' od niej. Syn tej kobiety, bę­dąc kiedyś pod wpływem alkoholu, wyznał swym ko­legom, że jego matka przywołuje złe duchy i wysyła je w konkretne miejsca, by czyniły to, co im poleca. To jest straszne, bo musiała ona zawrzeć jakiś pakt z dia­błem, by móc wzywać demony!

W Polsce jest to rzadziej spotykane, ale np. we Wło­szech istnieje wiele punktów usługowych czarnej ma­gii gdzie na życzenie zamawia się upadek przedsię­biorstwa, rozbicie małżeństwa itp.
Czarna magia jest związana z rytuałem zaklinania przedmiotów, pokarmów, które mają stać się nośnika­mi zaklętego zła. Ktoś, kto zetknie się z takim przed­miotem, będzie źle się czuł, mogą go spotykać nie­powodzenia. Widziałem takie sytuacje. Tak się dzie­je, kiedy człowiek nie jest w stanie łaski uświęcającej. Jest po prostu na to podatny. Trzeba rozróżnić klątwę, przekleństwo od uroku, który ma na celu wprowadzić kogoś w stan odrealniony, „założyć mu różowe okulary", by nie miał pełnej świadomości tego, co robi, z kim się żeni, jaki samochód kupuje itp.

Popularne znaczenie słowa „przeklinać" to „mówić wulgarne wyrazy". Ktoś się zdenerwował i poprzeklinał. Czy to ma coś wspólnego z klątwami?
Zwykłe przekleństwa, brudne słowa nie mają nic wspólnego z przekleństwem jako klątwą. Wulgaryzmy bez nienawiści tak nie szkodzą. Są oczywiście nieczyste i mogą wzbudzić niepokój, natomiast prawdziwe przekleństwo związane jest ze złym życzeniem. W potocznym języku są takie przekleństwa, jak: „Idź do diabląt", „Niech to diabli wezmą!", „Czort z nim!". Te słowa są no­śnikiem zła, nie wolno ich wypowiadać, szcze­gólnie odnośnie do diabła. Albo np. „Cholera!" - kiedyś to była epidemia; „Idź do cholery!" znaczyło: idź i choruj na taką chorobę zakaźną Takich słów nie wol­no wypowiadać, bo słowo ma moc.

Mimo że większość ludzi prawdopodobnie mówi to bezmyślnie...
Bezmyślnie, czyli nie ma świadomości. Są takie przypadki, że ludzie ogarnięci złem przeklinają swo­ich najbliższych, matka przeklina swoje dzieci, wnu­ki męża, sąsiadkę. Wpada w obsesję, trans i przekli­na. Potem nawet tego nie pamięta...

Jeden rodzic w zdenerwowaniu rzucił coś, co można by nazwać klątwą na swoje dzieci, ale drugi tego nie akceptuje. Przecież ma taką samą władzę duchową nad dziećmi. Czy może więc swoją niezgodą zablokować ten wpływ?
Jeżeli jest to możliwe, trzeba prosić, żeby ta osoba, która rzuciła klątwę, przekleństwo, od­wołała to, przebaczyła i naprawiła szkody. A je­śli nie jest to możliwe, to trzeba prosić Pana Boga o pomoc, by nie było skutku tego prze­kleństwa. Jeśli ktoś jest ofiarą przekleństwa, ma niepowodzenia finansowe, szkolne, rela­cji międzyludzkich, małżeńskie, wszystko wy­myka mu się z rąk, wtedy powinien przyjść do księdza, który przez modlitwę błogosławień­stwa wyprosi u Boga zniweczenie skutków klą­twy - w to miejsce udzieli zaś błogosławieństwa. Modlitwa taka przynosi dobry skutek.
Pewna kobieta w średnim wieku, rozwiedzio­na, miała niespokojne sny, czuła się skrępowa­na, ciągle coś ją bolało, była niespokojna, nerwo­wa. Trwało to kilka lat, a ona nie wiedziała, co jej jest. Modliłem się nad nią, nie mogliśmy zna­leźć przyczyny. Zapytałem, od kiedy ma te złe stany. Wtedy przypomniała sobie, że gdy po roz­prawie rozwodowej wyszła z sądu, teść bardzo źle jej życzył. I właśnie od tego czasu zaczęła się źle czuć. W momencie, kiedy ją błogosławiłem, jej ręce tak opadły, jakby spadły z nich łańcuchy.
Cała osunęła się w klęczniku. To był znak, że fizycznie odczuwała tę modlitwę, która była przezwyciężeniem zła, przekleństwa. Łaska Boża i modlitwa Kościoła mają większą moc.

Czy taka osoba może pójść do księdza w swojej parafii i poprosić o tę modlitwę i błogosławieństwo?
W zwykłych przypadkach potrzebne jest przebaczenie winowajcom. Należy prosić Boga o ich nawrócenie i Jemu zostawić sąd. Potem dopiero poprosić kapłana o błogosła­wieństwo. Każdy ksiądz mógłby to uczynić, gdyby była odpowiednia dyspozycja serca człowieka. Natomiast w przypadkach poważ­nych - ofiar rytuałów magii - lepiej udać się do księdza egzorcysty.
Pewnemu gospodarzowi w Wielkopolsce krowy zaczęły dawać coraz mniej mleka. Za­uważył, że ich wymiona są pokaleczone. Pilnował, za­kładał kłódki i kamery, ale przyczyny nie znalazł. Jego córka otrzymała ode mnie sól i wodę święconą, dała ojcu, który ich użył. Dużo się też modlili. I krowy za­częły zdrowieć. Okazało się, że w tej wiosce jest bar­dzo dużo zazdrosnych ludzi, którzy potrafią robić czary w rytualny sposób. Dawne powiedzenie, że ktoś w nocy przyszedł do krowy i rzucił na nią urok, to nie jest baj­ka. Świat stworzeń również może być dotknięty ziem.
Biblia także mówi o przekleństwie i błogosławień­stwie: dobro lub zło, błogosławieństwo lub przekleń­stwo. Bóg posługuje się błogosławieństwem, a nie przekleństwem - nie wzywa złych mocy nie życzy źle człowiekowi. Po prostu cofa swoje błogosławieństwo. Mówi: Jeśli nie będziecie słuchali Mego głosu, nie bę­dziecie posłuszni Mojemu słowu, Moim przykazaniom to brak tego błogosławieństwa stanie się przekleństwem dla ludu wybranego. To człowiek odcina się od Boga, nie przyjmując Jego błogosławieństwa. Pan Bóg nikogo nie przeklina.

Kiedyś były stosowane w Kościele klątwy... Dziś chyba tego się nie praktykuje?
Wiązało się to z wyłączeniem ze społeczno­ści Kościoła. Chodziło o brak błogosławień­stwa Kościoła. Papież czy biskup rzucił klą­twę na jakiegoś księcia lub króla. Kościół mówi: ponieważ uczyniłeś zło, skrzywdzi­łeś maluczkich, mordowałeś, to nie spotka cię błogosławieństwo. Odszedłeś od wspólno­ty, Kościół się ciebie wyrzeka. Każda kara na­kładana przez Kościół ma charakter leczni­czy, moralny, by dokonało się nawrócenie i na­prawienie zła. Także dzisiaj Kościół nakłada kary na wiernych, którzy w określonych przy­padkach dopuścili się zła.

Czy klątwa może zaszkodzić komuś, kto ją rzuca?
Zawodowi magowie są świadomi tego, że jeśli osoba, na którą rzucają klątwę, jest silna duchowo, to zło nie ma dostępu do niej, klątwa może się „odbić" i w nich ude­rzyć. Niezależnie jednak od stanu ofia­ry uprawianie magii wcześniej czy później przyniesie samozniszczenie. Ci magowie, wróżbici, bioenergoterapeuci po latach swo­jej pracy są wrakami duchowymi, psychicz­nymi i fizycznymi, to ich eksploatuje. Oni ostatecznie przegrywają, bo diabeł coś daje, ale nie za darmo. Pozwala osiągnąć jakiś sukces, a potem tego człowieka niszczy, nio­sąc mu w finale życiową klęskę.

Zna Ksiądz przypadki nawróceń takich ludzi?
Spotkałem osoby, które parały się bioener­goterapią, nawróciły się, ale skutki pozostały. 60-letni mężczyzna, który się tym zajmował, może nawet w dobrej wierze, nie wiedział, ze sam się wyeksploatował. Ściągnął na siebie zło, stał się niespokojny, zaczęły go nękać róż­ne choroby przez lekarzy nierozpoznawane - mimo ze się nawrócił. Pewna wróżka, która przeżyła nawrócenie, opowiadała, jak do tego doszło. Na początku wróżyła z kart tak trochę dla żartu, nie na serio. Ale potem doświadczy­ła, że to, co mówi sprawdza się; poczuła siłę, która nią kieruje i weszła w to. Dopiero po na­wróceniu zrozumiała, że to nie była ani jej siła, ani jej inteligencja czy intuicja, tylko siła dia­belska, która nią kierowała. Potrzebne jej było dogłębne nawrócenie, wyrzeczenie się zła, ge­neralna spowiedź, dobre rekolekcje, naprawie­nie szkód, przebłaganie Pana Boga, bo dużo zła uczyniła sobie i innym.

Niektórzy zauważają tendencję do traktowania egzorcyzmów czy innych modlitw uwalniających jako pewnego rodzaju zabieg albo tabletkę. Wezmę i będę uwolniony...
Są osoby, które zgłaszając się do egzorcystów, oczekują natychmiastowej pomocy na zasadzie czarodziejskiej różdżki, bez własnego wysiłku. Tymczasem pomoc może przyjść wtedy, kie­dy człowiek sam się otworzy, kiedy wejdzie na drogę wiary, pojedna się z Bogiem, uporząd­kuje swoje życie wewnętrzne, sumienie, odbę­dzie dobrą spowiedź. Dopiero wtedy pomoc ka­płana może być skuteczna. Dlatego ważna jest współpraca.
Jeśli człowiek poddawany jest modlitwie egzorcyzmu, to musi współpracować z kapłanem, przede wszystkim wyrzec się Szatana i zła, wyznać wiarę, odejść od środowiska, które go zniewoliło, np. zerwać z sektą, nie posługiwać się przedmiotami magicznymi i zniszczyć je. Należy odrzucić różne bożki, maski, talizma­ny, niewłaściwą literaturę, muzykę, gry kom­puterowe. Droga do wolności wiąże się z wysił­kiem człowieka, uporządkowaniem swojego domu, relacji międzyludzkich. Konieczne jest zerwanie ze złym środowiskiem - czy to nar­kotycznym, przestępczym, czy satanistycznym. Musi dokonać się nawrócenie człowieka, by żył wiarą i modlitwą. Dopiero wtedy pomoc Ko­ścioła staje się skuteczna.
Źródło: Duchowy.net